Op zondag 18 september 2016 opende Philip Freriks 'en cercle intime'
'le musée condensé'. V.l.n.r. Philip, Ger Verhoeve en Lili Freriks.
Over het museumpje? Over Ger Verhoeve? Een verhalenverteller.
Er wordt wat afgereisd tegenwoordig, gewoon, voor eigen plezier.
Tot zo’n 450 jaar geleden was dat wel anders. Voor die tijd ging
je alleen op pad met een serieuze ‘opdracht’: voor oorlog, ter
bedevaart, voor handel, voor wetenschap, voor adellijk machtsvertoon,
voor een kwakkelende gezondheid eventueel en voor algemene ontwikkeling
ook. Daartoe diende vanaf cica 1600 immers de ‘Grand Tour’, een lange reis,
soms wel van een jaar, ondernomen door zonen van rijke patriciers,
ter vervolmaking van nun vorming tot aanzienlijk burger. Frankrijk was,
met Italie, de belangrijkste reisbestemming. U zult het allemaal zien.
Toen ook pas kwam er op
het gebied van vervoer enige 'beweging'; honderden jaren deed men er
over om van een kar een karos te maken. Een koets,een bak die in leren
riemen hing om de ergste schokken op te vangen, ook daar ging weer
een tijd overheen. Een met de paarden meedraaiende voorassen + wielen?
Ook weer van latere datum.
En daar dient niet meewarig over gedaan te worden. Verbaasd zijn wel.
Want hoe snel gaan de veranderingen nu? U zult het in het museumpje allemaal meebeleven.
Er zal zelfs geen tijd zijn om het verhaal van de fiets uit de doeken te doen,
maar weet dat er zo'n 100 jaar overheen ging voordat 't van een stapfiets kwam tot
een ingenieus samenstel van kettingen, trappers en rubberen banden. Bijkans 100 jaar, waar zat hun verstand?
Bekijk de oonderstaande tijdslijn en wat een moeite het kostte dat wiel
steeds beter te 'omwikkelen'.
De Amsterdammer Jacob Muhl wordt tijdens rondleiding in het kleine museum opgevoerd
als één van die eerste zeldzame toeristen die in 1778 ‘gewoon voor de
lol’ naar Parijs was afgereisd. Per koets. Zonder rubberen banden. Een rit van één
volle week, dag èn nacht, zonder logis onderweg. Of was het de Schot Tobias Smollett
die in 1766 schreef over zijn verblijf in Nice, Nizza, waarmee voor de Britse aristo-
cratie 't signaal op groen sprong om er ’t milde klimaat op te zoeken en er te overwinteren.
Nou? ‘t Eeuwenoude werk van Smollett ligt er!
’t Woord ‘toerist’? De Fransen houden ’t op schrijver Stendhal met zijn ‘Mémoires
d’un touriste’ uit 1838 als ‘uitvinder’ er van. La Côte d’Azur dan? Weer was ’t
een schrijver, Stéphen Liégaard, die in 1887 een lyrische beschrijving over de
kuststrook onder die titel publiceerde. Op de dikke blauwe pil moet de conservator
en passant met nadruk wijzen, daarmee kreeg die kuststrook haar definitieve naam,
want er ligt, staat en hangt zo véél in ‘le fournil’, in die vroegere bakkerij.
Zoiets als zonnebaden, vakantie en vrije tijd? Allemaal noties die pas in zwang
raakten in de vorige eeuw. En kijk! Een kaart voor de eerste vélocipedisten, de
eerste wielrijders waren dat, uit 1888! ’t Eerste stuk ‘autoroute’? Dat was bij
Lille, rond 1960. Nu eens niet tussen de volhangende muren,
maar in één van de 21 vitrines staat er een prachtige foto van uit die tijd.
Een reisdeviezenboekje? Jan Brusse? Gestencilde ANWB-reismapjes voor de Dordogne
Dat Frankrijk, in weerwil van 'de Bezetting' en de Nazi-gruwelen, decennia-lang
toch de belangrijkste buitenlandse vakantiebestemming was voor dat, nu, kleine aantal
Nederlanders dat het 'Uber die Grenze' zocht? Inderdaad. Duitsland. Niet Frankrijk.
Tom Manders’ Dorus en zijn ‘Avond in Saint Germain des Prés?
’t Is er allemaal, tot en met le Viaduc de Millau, van 2004 alweer en de tablet
en de smartphone. Connecté, pour toujours! Aussi à Fontcouverte!
Een geschiedenis van het reizen, een geschiedenis van het toerisme.
Over het toerisme van nu ook en van de nabije toekomst.
Wis en waarachtig.
Neem een dertigjarige toeriste van zo'n dertig jaar geleden, 1986, en dan haar 'conditie' en de
toeristische 'praktijk' van een toeriste van 30 jaar oud NU, 2017. Dat is een volstrekt andere.
De samenleving is grondig veranderd, haar leefsituatie is vaak een andere, ze informeert
zich anders, ze reist anders en ze heeft andere eisen en verwachtingen. Ze denkt zelfs anders.
En ze betaalt anders; met een credit card. In 30 jaar tijds!
In China is het inmiddels al heel gewoon met je smartphone te betalen, tot in de verste uithoeken.
In dit museumpje komen ook 'de verste uithoeken van Frankrijk' voor U tot leven.
Daarvoor hoeft u nog geen Chinees te zijn.
Naar de 'binnenpagina's' van 'de Franse verleiding'.
Open van 1 mei tot 31 oktober, van 10.30 tot 19.00 uur.
Ook buiten 'het seizoen' bent u van harte welkom, maar bel voor alle zekerheid van te voren.
00.33.(0)4.68436016
00.33.(0)6.49936049
De rondleiding neemt ongeveer 55 minuten in beslag, maar dreigt immer uit te lopen, mits er
geen wachtenden zijn. Toegangsprijs € 7,- en gratis voor de jeugd tot en met 12 jaar.
2, Place de la Révolution
11700 Fontcouverte
N 43) 10' 4.46" ((())) E 2° 41' 14.93"
Voor meer informatie, suggesties en bijdragen ook:
Gerrit Verhoeve
Philip Freriks
Philip Freriks schreef de volgende woorden in het 'livre d'or':
Philip Freriks
Philip Freriks
Vertaald:
Er bestaat een 'Franse verleiding' die sedert eeuwen
vreemdelingen trekt zonder dat ze in staat zijn
precies te bepalen wat hen nu zo verleidt.
Het museum 'de Franse verleiding' in Fontcouverte
geeft het antwoord, dient zeker bezocht te worden
en is een omweg waard.
Vooral ook vanwege de conservateur / directeur Ger,
die U, beter dan wie ook, de weg zal wijzen. Goede reis.
Philip Freriks
Philip en Lili FreriksLili + Philip Freriks
Philip en Lili Freriks>Philip en Lili FreriksFontcouverte, 18/09/2016.
Philip en Philip Freriks
Philip Freriks
Philip Freriks
Plaatjes!
En het potentieel en de ambitie van dit kleine museum:
'plannen'.
