Met een vleestransportwagen van Rotterdam naar Parijs.

We schrijven het jaar 1953. In de overgang van middelbare school naar de dienstplicht, was ik voor een karig salaris bij een bankinstelling terecht gekomen. Daar maakte ik kennis met Ewoud. Samen besloten wij, ik was toen achttien, het wat ingedutte leven van de bank tijdens onze vakantie te verwisselen voor - het in ons idee - bruisende leven van Parijs.

Wij beschikten echter over meer enthousiasme dan over financiën. Dat was dus een probleem! Oplossing: Een lift bespreken met de chauffeur van een vleestransportwagen die een dienst onderhield tussen een Rotterdams abattoir en de Parijse Hallen. Voor een kleine vergoeding konden we meerijden. Grensovergang (toen nog Wuustwezel) Nederland/Belgie geen douaneproblemen, de Benelux was reeds een feit. De grensovergang Belgie/Frankrijk dreigde even, wegens allerlei formaliteiten, flinke vertraging op te gaan leveren. Echter, een uit de hoge hoed getoverd vers geslacht biggetje bracht uitkomst. Geen vertraging, iedereen blij!!
Plus minus 03.00 uur vroeg in de ochtend arriveerden wij bij de Hallen.

Het was eén wriemelende hoop van mensen: vleestransportteurs, groentehandelaren, boeren, marktkooplui en alles wat daar zijdelijngs mee te maken had. Voor wij het wisten zaten wij-- tussen kooplui, scharrelaars van diverse pluimage, hoeren, en nog wat ongeregelds-- aan de uiensoep. Al met al een uitermate bijzondere ervaring voor twee achttienjarige knapen uit het "Hollandse".

Ik heb daar geen dagboek bijgehouden, dus put ik te hooi en te gras uit mijn herinnering De dagen die volgden, aan de hand van een ter plaatse gekochte plattegrond van Parijs, werden gevuld met de voor de hand liggende bezienswaardigheden van deze zo onhollandse stad:

de Notre Dame - de Sacre Coeur - de Dome des Invalides - de Eiffeltoren - het Louvre - de Tuilerieën, maar niet Versailles (daar was geen tijd voor) etc.

Geslenterd langs de indrukwekkende boulevards en de smallere tussendoorstraatjes en pleintjes. Eveneens gewandeld ( en stil gestaan ) over en op de eindeloze diversiteit aan bruggen over de Seine. Een dag zoek gebracht langs diezelfde Seine, waar al die boekenstalletjes met hun dikwijls excentrieke bezoekers een aparte sfeer creeërden. Daar hadden wij tevens de gelegenheid op een wat rustige plek, ons niet meer zo frisse ondergoed, aan de waterkant een handwasje te geven. Wij hadden zoals reeds vermeld weinig geld en nagenoeg geen bagage. Onze maaltijden bestonden uit stokbrood, Franse kaas (dat op zich al een belevenis), franse saucises ( het zelfde) en een fles goedkope Franse wijn (beaujolais, dat was de enige franse wijn die wij kenden), soms afgewisseld met in een bistro een menu du jour. Er moest natuurlijk ook nog geslapen worden. Voor ons geen hotelletje (zelfs geen goedkoop exemplaar). Gelukkig voor ons was het, tijdens ons verblijf aldaar, prachtig weer. Wij hebben gelijk clochards dus in de buitenlucht geslapen. Een paar keer in het Bois de Bologne op een bank, een keer in één van de kleine plaatselijke stadsplansoentjes in het gras, nogmaals een hele nacht weer doorgebracht in de Hallen (omdat het zo sfeervol was) , ook onder één van de talrijke bruggen en ook nog een keer op de roosters van de metro (warme lucht).
Precies een week later ons weer op een afgesproken tijd in de Hallen gemeld, waar dezelfde vleestransportwagen klaar stond om ons terug te brengen in het alledaagse.

Een paar jaar later ben ik op de scooter nog teruggeweest in Parijs( op doortocht naar Spanje). Wij hebben toen twee dagen in een tentje gekampeerd op het middenterrein van een oud sportstadion in de wijk "Malakof ". Twintig jaar later ben ik met mijn echtgenote (Greetje) en de kinderen een dag en een nacht (weer op doortocht, nu naar de Cevennen) weer in Parijs geweest. En toen onder wat meer comfortabele omstandigheden dan de jaren daarvoor. Echter, die eerste keer in Parijs, onder betrekkelijk primitieve omstandigheden , had ik voor geen goud willen missen.

19 maart 2010 E.V. Fontcouverte (Aude) France

Voor reacties, bijdragen en informatie: info@defranseverleiding.nl

Terug naar de hoofdpagina van
'de Franse Verleiding'